18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Sürekli sesler duyar bilinmeyen yerlerden,
Belki de bir su sesi mutfağın köşesinden…
Ya da çay bardağından uğultu ve şırıltı,
Önemseyemediğin şeyler belki ayrıntı…
Anlaşılmayan sesler karşısında dağ olur,
Der, bu ses de nereden, nasıl oluşturulur?
Veya bir rüzgâr sesi rüyalarına kadar,
Otistikle dost olur bıkmaz usanmaz oynar…
Sen, telefonun ile dar çerçeve yaşarken,
Onlar en üst safhada düşünür yürekten…
Gel, anlamaya çalış anlamamaya değil,
Yarın mahşer gününde olmamak için rezil…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/17/otizmli-cocuk-ve-ses-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!