Otizmli, Çocuk Beziyle 9

Emirhan hatırlanır, tam servise binerken,
Geri dönülmez hâlle giysileri batmışken,

Kırk kadar da öğretmen velilerin gözünde,
Araçlara binilmiş beklenmez denildiğinde,

Giysisi kalmayınca zamanda gecikilmiş,
Çıkış vakti olunca anne, yollayın demiş,

Umut’un da başında, ıslak kirli vaziyet,
Altı bağlı hâline kimse etmeden hayret,

Emirhan üzgün iken Umut belli etmedi,
İstisnai hâllerle evlerine gönderildi…

Oysa her ikisi de laf söz etmeyen çocuk,
Bile bile bir hâlden farklı tip sorumluluk,
Bezlimiz mutluyken diğerinde mutsuzluk…