18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Adel, denildiğinde duymaz tavır alsa da,
Adel, kimdir biliyor o çok şeyin farkında,
Adını iyi bilir çağırdığımız anda,
Sürekli şekillerde adı anıldığında,
Adel geç, denilince Adel dur denilince,
Adel kalk denilince Adel sus denilince,
Haydi, ver denilince ya da al denilince,
Yerinden kalkmasa da Adel lafını bilir,
Yerine geçmese de geçmesini de bilir,
Çocukların içinde biliyor kendisini,
Sen her ne der isen de bilir vaziyetini,
Bir de Adel’im dese yarın dert çıktığında,
Ya da meçhul durumda tedbir oluşturmada,
Kaybolma durumu var kaçıp uzaklaşmaktan,
Hep kaçma şekli ile tavırlar almaktan…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 26.7.2021 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!