18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ne lüzumsuzluk varsa kaldırmış ve atmıştık,
Almamak üzere duvara asmayacaktık,
Sıralar da vardı ki atmamız gerekecek,
Sandalye ya da masa depoya verilecek,
Kimse çarpmasın diye atmak gerekmez miydi?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta