Herhangi derdi yoktu öfke gerektirecek,
Yüksek sesle ağlayıp gözyaşları dökecek…
Yemekhane çıkışı eldiven gördüğünden,
Kuvvet kullanıp ele geçiremediğinden…
Önce yememek için üç kap dolu yemeği,
Denedi, her seferinde ayak diremeği…
Ardından çıkmamakla etrafı altüst etti,
Görmezden gelinse de bizleri rezil etti…
Başladı tüm dertleri bütün sıkıntıları,
Yerden yere yıkılıp türlü numaraları…
Yedek eldiven de yok ki verilse oynasa,
Bir taraftan şişirip balon gibi patlatsa…
Konuşamadığından sadece ağlıyordu,
Ağlamaktan da öte kırıp dağıtıyordu…
Susturamayacaktık eldiven vermeyince,
Arkadaş hayır, deyip durumu reddedince…
Susmayacak gibiydi görmezden gelmekle,
İş düzeltildi cerrah eldiveni vermekle…
Kayıt Tarihi : 29.10.2020 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!