OTİZMİN TİPİK BELİRTİLERİM
Otizmin’liyim hoşgörü isterim,
Hoşgörü beklerim…
Göz kontağım kısıtlıdır
Bazı arkadaşlarımda yoktur.
Çevreye ilgisizim.
Adıma tepki vermem.
Aşırı hareketli ya da hareketsiz olabilirim.
Öpülme, sarılmalara izin vermem
Ya da hoşlanmam.
Çoğunlukla insanları değil,
Cansız varlıkları tercih ederim.
Sosyal ve duygusal açıdan,
Kendimi izole ederim.
İşaret etmem,
İhtiyaçlarımı;
Yetişkinlerin elini kullanarak ifade ederim.
Taklit becerim yoktur ya da sınırlıdır.
Konuşma çoğumuzda gelişmemiştir.
Konuşma gelişse bile,
Bunu iletişim aracı olarak kullanmayız.
Ekolaliktiyim,
Söylenenleri papağan gibi tekrar ederim.
Zamirleri ters kullanırım.
Uygun olmayan vurgulamalar,
Kalıp cümlelerle konuşurum.
Mekanik ve tek düze ses tonu kullanırım.
Uygunsuz gülme ve kıkırdamalarım vardır.
Düzen takıntılarım vardır.
Nesne takıntılarım vardır.
Objelere gereksiz yere bağlanırım;
(İp, pet şişe, araba… vs)
Rutinlerindeki değişikliklere tepki gösteririm.
Tekrarlayan davranışlarım (stereotipiler) vardır.
(Nesneleri çevirme, el çırpma, kanat çırpma, zıplama,
kendi etrafında dönme, parmak ucunda yürüme…)
Oyuncaklarla gerektiği gibi oynamam
(Arabaları dizerlm, topu çevirirlm…)
Hayali oyun oynamam.
Sürekli aynı oyunları oynamayı tercih ederim.
Bazen çok inatçıyım.
Bazen ses, acı, koku, ışık ve dokunuşa;
Aşırı hassasiyet gösterebilirim.
Bazen soğuk, sıcak, acıya duyarsız olabilirim.
Bazen tehlikeye karşı duyarsız olabilirim.
Yemek yeme bozukluklarım vardır.
Bazen kendime, çevremdekilere
Ve eşyalara zarar verebilirim.
Beklemeye yada isteklerimi ertelemeye,
Pek tahammüllü değilimdir…
Otizmin’liyim hoşgörü isterim,
Hoşgörü beklerim…
- 03.04.2000 – Adana
İsmailoğlu mustafa YILMAZ – İstanbul
Mustafa Yılmaz İsmailoğluKayıt Tarihi : 8.4.2015 08:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle bir kaç öğrencim oldu normal sınıflarda. Zordu. Ama onlarda gördüğün en ufak pozitif gelişme bana dünyaları bağışlıyordu, tabiii aileye de. Aslında özel eğitim almaları gereken ayrıcalıklı çocuklar onlar. Normal sınıflarda eğitilmesi çok güç ve yeterince başarılı olunamıyor. Çünkü ona zaman ayırmak, diğer öğrencilerin zamanını çalmak demek bir bakıma.
Bu sorunun çocukların hayatları üzerindeki yükünü hafifletmenin yollardan biri elbetteki onları sosyal hayatın olabildiğince içinde tutmak ve hakları olan eğitimi almalarını sağlamak. Bu açıdan kaynaştırma eğitiminin önemi büyük. Ancak otistik bozukluk tanısı almış bir çocuğun ilköğretimde ne tür bir programa dahil edileceği tıbbi olmaktan çok eğitsel bir karar. Bu karar verilirken her bir çocuğun sorunun derecesi, zihinsel kapasitesi, güçlü ve zayıf yanları dikkate alınarak değerlendirilmesi ona en uygun seçeneğin oluşturulmasını kolaylaştırır. Bu süreçte okul, anne-baba ve çocuk psikiyatristinin işbirliği içinde olması gerekli.
TÜM YORUMLAR (1)