Otizme Dair Şiiri - İbrahim Başar

bir ada düşün, ağaçlar meyvesiz
bir sen, yalnızca sen
ve dört bir yanın, karanlık deniz
sonra yine sen, ve yine ada
duran zamanın esaretinden
kurtulamazsın, farkında mısın?

bir yaşam düşün, durağan
ne kaldırım, ne gidebileceğin bir yol
ama sürekli tökezliyorsun
sokak lambaları çoktan sönmüş
belki de, senin için hiç yanmadı
düşleyemezsin, farkında mısın?

yağmur yağdığını düşün, bir damlası sen
bir çiçeğe, ceylana ya da bir kuşa can
ya da bir kar tanesi, saf ve beyaz
güneşin ısıttığı bir taş misali
okşanmayan yanaklarda
buharlaştığının farkında mısın?

ve, bir çocuk düşün, büyümeye muhtaç
sonra ona dokun, buseden de öte
elini elinde hisset, sıcacık
bir çift göz, birer yakamoz
parlarken ay ışığında
yaşam okyanusuna açılan bir sal
yaşama egemen deryada
sen, ve ben, ve biz
keyfim yerinde, farkında mısın?

İstanbul 09.04.2014