18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ümitsizlikle dolu moralin darmadağın?
Çözülemez mesele yıkılıyor varlığın…
Acı olup saplanır incecik yüreğine,
Balıklama dalarsın girdapların içine…
Oysa her birisi boş tamamıyla geçici,
İçinde yürek varsa davranmalı seçici…
Sen, belki çekiyorken işin ağırlığını,
Yarınlar çekmeyecek otizmin acısını…
İpuçları lazım oluşmaması için,
Evvelinden önlemlerle yok edilmesin niçin?
Otizm, yok edilebilir doğmayacağından,
Hatırlanmayabilir, anılmayacağından…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 24.11.2018 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!