Otizm Ve Tabiat

Bencilliğimiz varsa çok şey doğrudan sapar,
Orijinal sevilmez yanlışa gönül koşar…

Suni hormonlarıyla doğayı, tabiatı,
Ekler GDO’sunu düşünmez kâinatı…

Doyumsuzluğundan mı kimse doymasın ister,
Hakk’ı, hukuku bilmez iyilik düşünemez…

Oysa doğa dostumuz tabiat Rab’den bize,
Tam yetecek şekilde üstelik hepimize…

Mahvetmek hoş değilken Rab’den verilenleri,
Ebterleştirmek mi gerek güzelliklerini…

Yarınların açlığı ta bugünden görünür,
Çoluk çocuk otistik anne baba üzülür…

Dur demek gerekirken karşımızda kimse yok,
Düşe kalka giderken hakikate karın tok…