Habip, onun hocası habip onun vicdanı,
Vicdansa yüreğinden tanır karıncasını…
Karınca suya düşse çayını bırakacak,
Akan göz yaşlarıyla ona bir sal yapacak…
Sal, boyutlar arası melekler alemine,
Melekler dik duruşlu otizm düşüncesine…
Düşünceyse verilmiş anneye ve babaya,
Anne baba yeminli yürekli yaşamaya…
Yürekli yaşam demek otistik varsa vardır,
Sabırla merhametle Habib’i anmakladır…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 18.9.2020 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!