Yoruyorsun kendini lüzumsuz durumlarla,
Gereksiz yüksek enerji harcamalarınla…
Tükenmez isteklerin gerekli değil iken,
Etkilenemiyorsun batsa dahi bir diken…
Yanılgıların mı var anlayamadığımız?
Duygu durumlarına, ulaşamadığımız…
İnsanlığı üzersin ettiğin zulümlerle?
Yanlışların içinde nefsin emirleriyle…
Anlamadığımızdan bizlerde de sorun var,
Destek veremiyoruz sağlatamıyoruz kâr…
İlerlememiz de yok seni anlamak için,
Uğraşılara rağmen seviye düşük niçin?
Sorunu düzeltmede düzlüğe çıkarmada,
Seviyene çıkmada anlayışlı olmada…
Beklemek gerekecek ilmin açılmasını?
Cehlin kalkmasını Hakk’ın anlaşılmasını…
Daima biz suçluyuz yanılan da bizleriz,
Şahsi düşüncem olsa özür dahi dileriz…
Vicdan azabım dinmez otistik dostlarıma,
Rabbim bizi bağışla tak etmeden canıma…
Kayıt Tarihi : 9.12.2018 10:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!