Otizmlidir, diyerek hor görülmemelidir,
Emanet diyerek Rabbimiz düşünülmelidir…
Rab rızasıysa lazım içinde şevk olursa,
Bilinç ile karılıp muhabbet katılırsa…
İçten gelme sevgiyle ruhtan gülümseyerek,
Gönüllerden taşarak kalp güzelleştirerek…
Otizmli bilinçlensin fikirleri pekişsin,
Sıkıntısı azalsın kendi kendine yetsin…
Sevgi ile karılsın bilinç dolu yürekler,
Otizmli çocuk için ümitvar gelecekler…
Sen, yeter ki üzülme üzülüp de kahrolma!
Kahrolma kavramına imkânlar hazırlama…
O, hep Rabbin takdiri itmeye hakkımız yok,
Aşağılama gibi tavırlarımız da yok…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 31.10.2020 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!