Sen, ey çocuk alınma şahsımı dinleyip de!
Rabbe asi nefsime her karşı görüşümde…
Sanma ki kırmışımdır şahsımdan başkasını,
Ya da üç beş laf vurup da sundum yanlışını…
Oysa durumum farklı sizden biridir şahsım,
Bu yüzden de dinmiyor vicdan azabım…
Ruhum, bedenimledir, sizlerden birisidir,
Bedenimse azapta, kulların sefilidir…
Örnek dahi olamam siz gibi çocuklara,
Rehber, dersen sayılmam saygı duyulanlara…
Şairlikse tümden geç sıkıldığımızdandır,
Boş uğraşılardan, faydasızlığımızdandır…
Karaladık ve yazdık apar topar ve hızla,
Vesile olur, diyerek yazılarımızla…
Oku, ders al ve gül geç tüm şiirlerimizle,
Düzelt duygularını düşüncelerimizle…
Hem biraz dua eder hem de anarsın bizi,
Hissedersen içinde duyarsın sevgimizi…
Ya da bağışlar gibi yanımızdan geçiver,
Selam vermesen bile otistiktir deyiver…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 14.1.2019 06:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!