Çocuk, değerli meyve satın alınmaz servet,
Bol bol sevgi toplayan kazanılan mürüvvet…
Onlar, özen istiyor ilk günlerinden beri,
İtina ile bakım bekleyen, Rab serveri…
Yani yüce varlıklar ahlak verildiğinde,
Yüksek erdemler ile yetiştirildiğinde…
Otistik de olsalar çocuk daima çocuk,
Rab’da bize verilmiş insan için kuzucuk…
Ey annem sen üzülme ey baba hiç üzülme!
Rabbimin rızası var ey toplum sen de itme!
Çocuk, Rab emaneti o bizim yüreğimiz,
Otistik de olsalar yüreklikte eşitiz…
Kayıt Tarihi : 14.9.2020 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!