Otizmlim hiç alınma biz de dışlanmaktayız,
Ev bark olmayınca itilip kakılmaktayız…
Komşu evden çıksın der ev sahibime varıp,
Kedi beslediğimden nefret ile uyarıp…
Dolmuşlar almamakta bilindik şekillerde,
Şahsımıza küsmüşler mahallenin içinde…
Kınayanlarımız var bizleri üzmekteler,
Ufak tefek laflarla dışlayıp itmekteler…
Yeter ki hiç üzülme sevilmiyorum diye,
Ters kişiler var diye üzülürsün niye?
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 29.10.2020 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!