Ben! hep yalnız ağlamayı öğrendim.
Kimse görmesin diye gözyaşlarımı.
Bir sana bağlandım, bir seni sevdim.
Hâlâ anlamadın duygularımı...
Sen bakma başımı öne eğmeme.
Artık seni sevmiyorum dememe.
Zaten yaralıyım, üstüme gelme,
Daha da kanatma yaralarımı...
"Sevgini ok ettin" kalbime attın.
Şu garip gönlümü her gün ağlattın.
Yüreğimi yaktın, bağrımı yaktın.
Yıktın viran ettin dünyalarımı...
Elimde değil ki! kestirip atmak.
Kolay mı" bir anda seni unutmak.
Sensiz yaşamayı! bir yana bırak,
Bir adım atamam; ötesi var mı..!
Şair Nevzat YAZICI
Nevzat YazıcıKayıt Tarihi : 24.1.2019 22:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!