Ötesi Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Açlıklara, susuzluklara alıştım,
Uykusuzluklara, yorgunluklara,
Çilelere, hüzünlere alıştım
Ama sensizliğe bir türlü alışamadım.
Resimlerini bile indirmek istedim duvarlarımdan,
Yapamadım.

Kolay mı sanıyorsun, sensizliğe alışmayı?
Senin soluk aldığın yerlerde,
Karalarda, denizlerde,
Sonbahar yağmurlarıyla ıslanan sokaklarda,
Işıklı pencerelerde,
Tren düdüklerinde,
Vapur seslerinde,
Gecekuşlarının kanatlarında
Ve tüm zerrelerinde bedenimin?
Yoksa sensiz mi geçtiğini sanıyordun
Günlerimin?

Varsın kapansın akşamların dar vakitlerinde
Evlerin kapıları, pencereleri yüzüme,
Varsın mühür mühür mühürlensin bastığım topraklar,
Varsın essin bağrıma bir başıboş rüzgar uzaklardan,
Varsın evlerine yürüsün hızlı adımlarla insanlar,
Trenler varsın bensiz hareket etsin,
Gemiler bensiz ayrılsın rıhtımlardan.
Değil mi ki; ben yağmur altında seninleyim,
Artık ‘Ötesini ne sen sor,
Ne ben
Söyleyim.’.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >87-88/100)