Otel Şiiri - Mehmet Narlı

kendimi çıkaramadığım o fotoğraftan dönüyordum
ayrıldı dediler otelden
kenara düşürdüler yüzlerini
kalmış öylece baktım ortalığımda
elinde
gözlerinde
çantasında
kimliğinde
ne varsa
götürmemiş kahırlarını mesela
günaşırı çıkan ateşlerini
gülüşlerini yarım dudak çeyrek göz
uykularını yastığının altında

susuzluğu hala öyle masada duruyor
altını çizdiği satırlar üstüne uzandığı zaman
merdivenlerde bıraktığı sallantı
tutup bırakmadığı soluğu kapıda