Öteki Istanbul Şiiri - Seyfi Karaca

Çok gönüller kocatan sevmeler nesine
Kısa dalgalara alınmış ayarsız ibresiz
Vahı gitmiş ahı kalmış istanbulun gramofon çalmak nesine..?
Reperturarında cenaze marşı ritminde klasik bemol
Bakınıp saylardan artık göksu nesine, lutuf latafet nesine!
Şemsiye kullanmadan iliklerine kadar boğum bulanık
Düz yolunda evine gidiyorken
her cepheden geçmişi ve gelecegine bütün tepeler kamayi cekip
üstüne yürüyenlerin hucumuna uğrayarak
Taciz,
Tecavüz, kesip dilimleyip zamani tersine ceviren,
Viran satan bir el arabasının zincirli terazisinde eski bir tebrik kartıdır
şimdiki Istanbul
Mizıkalı müzzüklü
Koldan çevirmeli posta kutulu, kapısz ve bacasiz
En ateş körükleyen sardırılmış tütün ve duman,
Ciğerleri yoluk delik kule, kız, vesaire hep çarkıt
Kestane kavuran kaldırım nesine
Ötelerde bir yerdedir, homurtulu bir makinenin petrol ve gürültü kustugu
Sarabı geçmiş,
Başı çekip giden emsal temsil etmelerle, kör topal,
Etekleri zil çalıp oynatılan, dudakları defalarca linç
Teni ezik bozuk; canına tükürülmüş katil kalleş, gelen gideninden
Topaç gibi döner seraptan öte harap,
yanar,
Geçmiş gitmiş komalara kendinden
Güzelim,
Vah güzelim..Öteki Istanbul,
Eyvah!

Seyfi Karaca……………Ekim / 09