Bütün dizelerin üstüne toprak serilirdi
Sen ıraklaştığında buralardan
Trenler makas değiştirirdi geldiği yöne yeniden
Yönelmek için
Kuşlar kaçışmaya çalışırlardı bulutlara dala çıka.
Yıkılırdı geceler.yıldızlar söndürürlerdi ışıklarını
Ben hep kuzeye bakardım.
Bir deniz kurur,çöle dönerdi.
Huzursuzduk.
Kolay olmazdı her geceyi sabaha yuvarlamak,
Her gece öfkemi avutmak kolay olmazdı.
Her gün nereye giderdik
Nerede yolumuzu şaşırırdık her gün
Unutmayı unutmamak ne değin güçtü
Parmaklarımızın aynı rakamları tuşlarken donmasından
Anlardık bunu.
Bir baharın daha gelmesini beklerdik çözülmek için
Aşina değildi bize bu iklimin en gözde çiçekleri
Yüzümüz parçalanır,dağılırdı her yöne
Nasıl gülümseyeceğini şaşırması bir insanın
Nasıl konuştuğunu bilmeden sıralaması sözcüklerini
Karanlığın ağırlığı bundan dolayı mı tükenmezdi
Unutmalardan mı alınırdı ödünç yaşamak
Her akşam paydos çekmek sözcük aramalarına
Korkmamak köpüğünü taşıyan suyun hiddedinden
Neyin nesiydi sahi
Nusaybin,Yirmibirkasımikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 25.11.2015 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En çok da özlemler üşütür insanı. Kavuşamayacağını sandığı özlemler.Şiirin girişi bunu öyle güzel anlatıyor ki...
kutluyorum bu özlem tüten sevda şiirini ve öğretmenimi içtenlikle... Nicelerine. Esenlikle..
Kapılarını kapamadığımız, sürgülerini bizim çekmediğimiz..
Böyle anlarda 'el yordamıdır' yaşamak.. Tutulan bileğimiz anlayamaz uzanan eli, onun da gerisinde bir el vardır büyük olasılıkla..
İşte o nedenle dönenceler beklenir.. Beklenir cemreler.. Havaya, suya, toprağa düşsün.. Uzasın aydınlığın gücü..
Göz, gözü görsün..
Gelir mi o anlar? Mutlaka!
Kutlarım Kardeşimi..
TÜM YORUMLAR (4)