Öte Git İstanbul Öte

Öte git İstanbul öte,
parlağına kanmam,
bu yakanı da çek al yakamdan...
Olsan da Gülistan, Güzelistan, Zoristan,
bilirim uzak senden Yaşamistan,
dağ deldiren Aşkistan...
Usta... Usta... Nazım Usta...
aldım anamın rızasını,
Çeksin dedi imzasını
İstanbul'un altından...
Kalksın da yeniden yazsın dedi,
memleketimden insan manzarasını...

Öte git İstanbul öte
parlağına kanmam,
bu yakanı da çek al yakamdan...
Islık çala çala,
ağıt yaka yaka yakılar yakarım da yaralarıma,
düşmem boğazına boğazım diye...
Orhan... Orhan... Veli'nın oğlu...
şiire gel...
Ankara'nın bir çukuru Senistan...
neyine Göçistan, Kaçistan...
aç gözünü sonra yine yum,
Göristan, Yanistan...
bir istan bul kendine
İstanbul olmasın...

Öte git İstanbul öte
parlağına kanmamm
bu yakanı da çek al yakamdan...
şiir buralarda kanasın,
sen orada sanatın merkezi olasın...
bak sen şu ucuzluğa...
Yaşar... Yaşar... Yazının oğlu...
beton kapladı yazıyı, kalmadı toroslarda Kardelen,
köreldi iğnelerimizin ucu,
yüklen de gel balyozunu...

Öte git İstanbul öte
parlağına kanmam
bu yakanı da çek al yakamdan...
Zola... Zola...
çağır şu Makuette kızını da
açsın poposunu şu soytarıya...