Öte bir şey Şiiri - Mustafa Yaman 2

düşünmekten öte bir şey bu
konuşulcak tek bir söz bile yok
sözle, gözle olacak bir şey değil bu
kendinden kopmak gibi bir şey
bir açılsaydı gök, bir görseydik
Tanrının göz kamaştırıcı sırlarını
erirdik dökülürdük yok olurduk
insanız et ve kemiğiz nihayet
orası ateşten bir gömlek nihayet.

belkide hayatın zom kutusudur
belki hiçbir zaman ulaşılmayandır
herşyeden daha derin
bütün uzak şeyler gibi
sessizlik Tanrısı, aç bize bir pencere
tek başımızamıyız evrenin yüreğinde.

tepeden tırnağa güneş
her yıldız bir güneş
ötesinde sis, ötesinde düşünce
ey çağımın insanı
nedir bizi tutsak eden nedir aşılanan
nedir bize bağışlanan.

habersiz yaşayanlara ne yazık
zamana aldananlara ne demeli
hiç gelmemişin bir adı, bir ruhu yokmu
ya vadide zambak açmasaydı
varmı sayacaktık
bahçede gül kokmasaydı
gülden habersizmi olacaktık.

sevmek mi korku mu, bizi yaklaştıran
üstü kapalı sözlermi bizi uzaklaştıran
görünen ve görünmeyen siluetin
özenle tasarlanmış doğuştan
tüm canlılar şevkate, sevilmeye muhtaç neden
tek bir günüm yoktur düşünmeden