Öte Şiiri - İbrahim Sağır

Ezelden gelirim, ebede yolum,
Bir vara aşığım vardan da öte.
Sebepler mülkünde âciz bir kulum,
Sevdiğim candan da, yârdan da öte.

Şaşarım düşene küfrün cehline,
Huzur vaat etmiş sünnet ehline,
Huriler yaratmış cennet ehline,
Yüzleri tertemiz, kardan da öte.

Müjdeler dünyayı tarla bilene,
Yetimin, yoksulun yaşın silene,
Azrâil’e buyur deyip gülene,
Sırlar var bilinmez, sırdan da öte.

Kıyametin dehşetinden, sûr’undan,
Geçer insan malı, mülkü, varından,
Medet gelmez ana,oğul,yâr’ından,
Daralır gönüller, dardan da öte.

Zebâniler tutar, salmaz yakanı,
Hayra kullan, gel a dostum zekânı,
Asilerin, mücrimlerin mekânı,
Cehennemdir, nârı, nârdan da öte.

İman ile Cennet'ine girilir,
İsteyene istediği verilir,
Cumadan cumaya Ol Rab görülür,
Cemâl-i İlâhi nurdan da öte.