Öte Şiiri - Cemal Noyan Alkaya

Zaman
Mekan
Viran
Hicran

Bu köhne kentten mutluluğa yolculuk mu
Güler geçerim
Buradan umut bile Harran
İstesem de kımıldamaz ki kan
Olmadı tanıdığım
Sevinç adasına varan

Sen mi
Ne seni
Ben dahil
Her şey yalan

Acımı
Anımı
Onlarda tozdan topraktan

Keder mi
Sorma
ben bulamadım
Kim onu bu duvarlara çalan

Aha yüreğimde kaynayan
İçi boş koca bir kazan

Kim bu dünyayı beş paraya satan
Cüzdanım delik aklım bir garip
Sorma
Görmüşsem bile hatırlamam

Vay garip anam
Senin şevkatin de mi duman
Lan kardeşim
Sen olmasan
Bu dünyanın havasını
İki Dakka bile solumam
Kaybolmuş sevdam

Gök yüzünde yitip gitmiş uçurtmam

Sakin ol öfkem
Sen kendinden geçersen
Ben bile seni durduramam

Zaten alevlere düşmüş dondurmam
Bozulmuş yıpratılmış kozam