Boşu boşuna yaşamamalı insan
öyle fazladan bir ot gibi
boşu boşuna sararıp kurumamalı
ve kolayca basılıp geçirmemeli üzerinden
bir anlamı olmalı yaşamın
ve o anlamda bulmalı nirvanasını
sonunda ölecek fanidir
öyleyse bir şeyler uğruna tutunmalı yaşam kavgasına insan
dürüst olmalı insan
çekilir mi öyle
sevmeden seviyorum dememeli mesela
tadı kalır mı hayatın öyle
hep film fırıldak, hep numara
geçmez bir ömür yalan ve dolanla
Kırmanın ve kırılmanın
gitmenin, gelmenin
vurmanın ve vurulmanın
kumarı olmaz
pazarlığı olmaz sevmenin
sevilmenin
çoğunluğun ve yalnızlığın
durdurulamadan akıp giden zamanın
küskünlüğün şartı olmaz
ve sonunda illa ki yalnızdır insan
çünkü bencildir aslında en iyi niyetler
empati de başlar bütün riyakârlıklar
hep bir şekilde hep bir “ben” vardır
başkasının yerine koyduğunda da kendini
yine koca bir “ben” duygusudur insanı iyi yapan
ve sonunda yalnız bırakan
bu yüzden en sonunda yalnızdır insan
takılıp düşmeli tabi
sendelemeli arada
ama kalkmasını da bilmeli
bir çocuktur insan
gerekirse bütün her şeyi yeniden öğrenmeli
bir irade sahibi olmalı insan
bir yemin
ve yüreğinde söz sahibi
iki göz görmeden hemen bozmamalı kendini
bir soğukta öyle sümüklü hapşırmamalı hemen
sözünde sağlam olmalı
sapa sağlam
ve boşu boşuna yaşamamalı insan
fikrini dönmesini bilmeli zikrine
yüzüne yüzüne vurmasını sahteliğin
ve boş vermişliğin
gamsızlığın
hainliğin
ve kara cahilliğin
öyleyse boşuna yaşamamalı insan
öyle fazladan bom boş bir ot gibi
Kayıt Tarihi : 22.12.2019 09:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!