ÖSS' de Zaman Şiiri - Muhittin Alaca

14 Haziran 2009, ÖSS muharebesinde,
Salon başkanıyım, Anadolu Lisesinde.
Öğrencilerin yüzünde, her zamanki gerginlik,
Güneş alev topu, bu mevsimde nerde serinlik?
195 dakika geçmek bilmeyen asırdı,
Mahpus damına serdiğim bir hasırdı.
Otururken çok şey gelip geçti aklımdan,
Borçlar, okul günleri, makas alan aşklar yıllarımdan…
Ta ki, o sabah Ahmet Usta’da içtiğim çorbaya dek,
Film şeridi gibi gelip geçti anılar tek, tek…
Sınavdaki 14 genç ise, ecel terleri döküyordu.
Sorular imikleri sıkarken, sıcaklık iflahı söküyordu.
Arada bir su yudumluyorlardı pet şişelerden,
Uçağı kaçıracağından korkan yolcu gibi gişelerden,
Son bileti kapmak için, umutlar boğuşuyordu;
Kalemin ucunda hayaller, vakitle tokuşuyordu.
Dışarıda gölgeye sığınan veliler, öfkeliydi saatlere;
Acaba! (lar) sinmişti, beklenen vaatlere.
Sonra, kapıdan sınav mutemedi girdi.
Zaman ortaya en tatlı anını serdi.
Elime tutuşturulan zarfta 72 TL duruyordu.
Bir damla su oldu meret, az önce dilim kuruyordu.
Aklıma, bu güneşte tarladaki marabalar takıldı,
Vurdukları çapalar, toprağa değil, beynime çakıldı.
Bu miktarı almak için en az dört gün çalışıyorlardı.
Mevsimlik işçi olarak, çadırlarda yaşıyorlardı.
Ben ise gölgede, üç saatlik ofun karşılığını almıştım.
Neden sonra şükredip, tefekküre dalmıştım.
Artık, aslanın midesine giren ekmeği kazanmak zordu.
Yarış atına dönen gençliğin hali, beni de yordu.
Boş oturup, vakit geçmiyor diyenler;
Ne kadar da mühimmiş saniyeler,
Soru çözen öğrencilere bir sorsunlar.
SBS, KPSS, ÖSS… Sınavlarını ah bir görsünler!

14.06.2009