Hep acı ızdırap çektirdi bana
Nesine güvenem ben böyle aşkın
Eller Sevdiğini almış sarıyor
Nesine güvenem ben böyle aşkın
Taştı özümdeki nefretin bendi
Niye
Çöktü yine bir kasavet özüme
Kulaklarım hasret yarin sesine
Gönlüm düştü güzellerin hasına
Gelip te bir ikrar vermedi niye
Hiçleşti Dostum
Çalamadım padişahın mührünü
Sahtekârla hırsız çekti gahrini
Bulamadım sadâkatin şehrini
Sadâkat kapısı kapanmış dostum
İhlâsın Havası
Ne zatı ihlâsı inkar etti kulunu
Ne hadisatı kulu kaybetti yolunu
Çünkü hakkın sevgisi kullarına elzehtir
Doyururdum kapımdaki güdüğü
Unutamam Yudan ile Dediği
Kaynatıp odada yerdik hediği
Maziye hasretim pek çok özledim
Karga Gelingüllü köylerin hası
Dallarıma sarılan sarmaşık gül
gibisin,
Bütün güzelliğin
üzerinde
Bozkırın mehtaplı gecelerinde bekliyorum
seni
Söz dinlemez insana,
Toplumda denir arsız.
Haylaz haylaz gezene
Türkçede denir arsız.
Çalışmayan insanın
Avrupa çakalları sardı temiz yurdumu
Terörist belasıyla carpıştırır ordumu
Arabalar yaktırır kurşunlatır ferdimi
Bumu avrupadaki nezaket medniye
Amerika yüzünden türkiyem öder diyet
Başta gezer şöhretle şan
Rağbet görmen yoksa paran
Yetim aciz dul perişan
Bu devrin hali böyle
Hep zengine denir paşam
Her proje hazır idi
Sözde beyler Hızır idi
Vaatleri huzur idi
Hanı nerde söz verenler
Ğözü banka kasasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!