Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ebed-müddet peşinde bir nefisin elinde, Gözlerinin akında duruyorum; kızılım, Altı patlar yerleşiş iki zaman belinde, Düşmanıma Azrail, dostlarıma Hızır'ım. Yeryüzü savrulurken körpe dilin ucunda Kaf dağına tutunmuş, insanlıktan azilim, Bir kan pıhtıya durmuş kelebek avucunda, Anlamam kime rezil, kimin için fazılım. Umutları doldurup beyaz gül çanağına, Bir bülbül figanına el çırpmaya hazırım. Dikeni dokunurken sevdanın yanağına, Sızan tebessümünde saklı durur huzurum.
-
Fd
Tüm YorumlarAntolojide tanıdığım ilk 'insan'...tavırları ve asilliği ile örnek alınacak bir bilge...