OSMAN VELİOĞLU HAYATI
Ebed-müddet peşinde bir nefisin elinde,
Gözlerinin akında duruyorum; kızılım,
Altı patlar yerleşiş iki zaman belinde,
Düşmanıma Azrail, dostlarıma Hızır'ım.
Yeryüzü savrulurken körpe dilin ucunda
Kaf dağına tutunmuş, insanlıktan azilim,
Bir kan pıhtıya durmuş kelebek avucunda,
Anlamam kime rezil, kimin için fazılım.
Umutları doldurup beyaz gül çanağına,
Bir bülbül figanına el çırpmaya hazırım.
Dikeni dokunurken sevdanın yanağına,
Sızan tebessümünde saklı durur huzurum.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
-
Fd
Tüm YorumlarAntolojide tanıdığım ilk 'insan'...tavırları ve asilliği ile örnek alınacak bir bilge...