OSMAN VELİOĞLU HAYATI
Ebed-müddet peşinde bir nefisin elinde,
Gözlerinin akında duruyorum; kızılım,
Altı patlar yerleşiş iki zaman belinde,
Düşmanıma Azrail, dostlarıma Hızır'ım.
Yeryüzü savrulurken körpe dilin ucunda
Kaf dağına tutunmuş, insanlıktan azilim,
Bir kan pıhtıya durmuş kelebek avucunda,
Anlamam kime rezil, kimin için fazılım.
Umutları doldurup beyaz gül çanağına,
Bir bülbül figanına el çırpmaya hazırım.
Dikeni dokunurken sevdanın yanağına,
Sızan tebessümünde saklı durur huzurum.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



-
Fd
Tüm YorumlarAntolojide tanıdığım ilk 'insan'...tavırları ve asilliği ile örnek alınacak bir bilge...