OSMAN VELİOĞLU HAYATI
Ebed-müddet peşinde bir nefisin elinde,
Gözlerinin akında duruyorum; kızılım,
Altı patlar yerleşiş iki zaman belinde,
Düşmanıma Azrail, dostlarıma Hızır'ım.
Yeryüzü savrulurken körpe dilin ucunda
Kaf dağına tutunmuş, insanlıktan azilim,
Bir kan pıhtıya durmuş kelebek avucunda,
Anlamam kime rezil, kimin için fazılım.
Umutları doldurup beyaz gül çanağına,
Bir bülbül figanına el çırpmaya hazırım.
Dikeni dokunurken sevdanın yanağına,
Sızan tebessümünde saklı durur huzurum.
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Antolojide tanıdığım ilk 'insan'...tavırları ve asilliği ile örnek alınacak bir bilge...