Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

GAZİ KEMAL’İN ASKERLERİ

Onların her biri Kınalı Hasan
Çanakkale’de her biri bir destan
Onlar ki; ölümsüz adsız kahraman
Onlar Gazi Kemal’in askerleri!

DÖN DE GEL

Hayal mi edeyim, düş mü kurayım?
Sevdama har döken nurdan in de gel.
Viraneye döner gönül sarayım,
Dön gel ela gözlüm artık dön de gel.

Kaygusuz Vizeli Alâeddin (GÜLCE-BAHÇE)

Nefis denen illetin,
Ocağına ayran suyu
Döke gelip döke gitmek,
Boğazına düğüm düğüm

GEÇMİŞİ SEVDAYDI

Eskiden başkaydı köyün havası,
Erkenden sönerdi yazın çırası.
Bilmezdik düğünde köçek havası,
Davulla halayı var idi köyün.

Ben Arıyım Sen Çiçek (ONEGİN STANZA-RUS)

Ey hüznümün varlığı mor düşümün yanığı,
Sen ufukta yeşermiş batıp gitmeyen güneş.
Volkan volkan fışkıran aşkımın, son tanığı,
Sen tutulmaz bir elik yaban ceylanlara eş.

Gülce Yeni Edebi Akım(AKROSTİK)

G ülistandan küfül küfül eser yel;
Dokun, ü lger gibi yan be közünde.
Odda yanar l eyla mecnuna yemin,
Taşar sevda sevda c eylan izinde;

Delikanlı(!) Külü Kanlı (GÜLCE-YUNUSÇA)

Uca dağ başına yakmış bir ocak,
Yeli kanlı külü kanlı…
Melanet yağıyor her köşe bucak,
Seli kanlı külü kanlı…

Söz Sanatlarına Birkaç Örnek Daha

KİNAYE

Yüce dağın başında eksik olmaz dumanı;
Uyan Türkiye’m uyan yine birlik zamanı.

BİR DİLEK


Gönlüme yar olan son arzum senden;
Kaldır başını da yüzün dön bana.
Herkes geçsin ama sen geçme benden,

Gönül Gözümüzle İsa Kayacan

Gönül bahçemize akan
Kesilmez pınar,
Bir koca yürek bir ulu çınar.
Can içinde can