Osman Keziban Şiirleri - Şair Osman Keziban

4 Nisan 61, ırmak boyunda Peteği gördüm, bala kavuştum Kesildi nefesim, yanıp tutuştum Geçtim karşıya, beyle buluştum Şaşırdım o anda, kendime geldim Aşkımı zakkuma, güle söyledim Diniş verdim, soluğunu dinledim Gözüm yaşı sel oldu, gölle buluştum Gün gelince, aşk kitabın okudum Bülbül oldum, gülüzarda şakıdım Ben sevgimi, nakış yaptım dokudum Gönlümün çiçeğiydi, gülle buluştum Okuyup yazdım, geçtim yollardan Hep sağlık diledim, kadir mevladan Ben bana düşeni, aldım dünyadan En sonunda, yar yerine elle buluştum OSMAN KEZİBAN 04.04.1961/ SİLİFKE

Ebe dede yaşayamaz
Bayram günü bu sevinci
Torun torba gelmezse
Öpmeye ellerini

Dostluklar tazelenir

Gönlüme ve beynime uyan
Gözü gören, kulağı duyan
Hayvanı, bitkiyi seven
Ülkeyi ve Cumhuriyeti öven biri olmalı

Sağlığına iyi bakan

Altı kardeş, düştük tahsil derdine
Okuyup dağıldık, dağlar ardına
Bir daha dönmedik, baba yurduna
Meyvesi sebzesi, boldur köyümün

Ayrılıp da, yaban ele varınca

Sözü ortaya söyler, gideriz
Payına düşeni alırsın deriz
Ayranlı çorbayı bol bol içeriz
Ferhat’ı, Şirin’i severiz, biz Gülnarlıyız.

Yağlık ıslak, kurumuyor miltanlar

Yağarsa yağmur yeşerir otlar
Güneş doğup da kar eriyince
İçimi tuhaf bir heyecan kaplar
Burada her sene bahar gelince

Vücudum burada ruhum köyde

Bulgur pilavı, az tereyağı
Patlıcan yemeği, bol sarımsağı
Çökelek sıkmasıyla, aşardım dağı
Oğlak güden çocuklar, var mıdır bilmem

Saçta yapılan, her türden börek

Beydiliye dayanır, secerem soyum Gurbette bulundu, ekmeğim suyum Gülnar kazan, Hortu’dur köyüm Sarı yaylan, türkülerde taşelim Abanoz’la, Mara seni sınırlar Adını duyanlar, hep taş sanırlar Zeyve yaylasında, yiğit ağırlar Sediri, Göknarı meşhur taşelim Ormanında pelidin, meşen yeşerir Güneşten çözülen karların erir Yörük kızı, kervanına yol verir Seher yerin, çiçek kokar taşelim Baharda nevruzun, sümbülün açar Düzünde tepende, kuşların uçar Dağlarından ince uzun, yolların aşar Eteğinde, tarih saklı taşelim Irmakların, derelerin birer sulaktır Kaynağından çıkan, suyun berraktır Al yanaklı, Türkmen kızı kıvraktır Kaya balın, kekik kokar taşelim Kırların avlaktır, öter kekliğin Platona ad olmuş, senin pekliğin Zemheride, belli olur sertliğin Kızkalesi, Alahan’la övün taşelim OSMAN KEZİBAN 18.03.1975 /MERSİN

Zöhre Gelin

Oluktan kaçtı da firar eyledi
Böcü gelin Koyunluyu boyladı
Kahpe felek ne etti de eyledi
Erdemli’ye Zöhre geçti gördün mü?

Uzaktaki tepeye çıksam
Ünleyerek el edip bağırsam
Sesimi duyar gelir mi bilmem?
Komşu kızı, komşu kızı

Yaram vardı saramadım