Osman Keziban Şiirleri - Şair Osman Keziban

Anamı babamı, bir hayal ettim
Kimler gelip gitmiş, bir düşünsene
Bir vesileyle, köyüme gittim
Kimler, eksilmiş bir düşünsene

Ayşe ablamlara, misafir olduk

Yıkandım, ırmakta kıyıya çıktım
Canı gönülden, dönüp de baktım
Kaptırdım, gönlümü, kafayı taktım
Göksu da yüzen, bir güzel gördüm

Gerçek değil de, sandım rüyada

Ne gözyaşı, ne de tasa
Mevsimlerden bahar olsa
Elim tutar gözüm görürken
Alın sizin olsun, neyim varsa.

Kim severse, kim isterse

Paslı piştov belinde
Bir şarkı var dilinde
Anadolu yolunda
Atatürk’ü görüyorum

Vatan işgal altında

Duymadım kimseden, kahır’ı ahı
Çıkarıp önüme, koydum külahı
Huzurlu uyudum, gördüm sabahı
Hem kara kışı yaşadım, hem de hamsini

Zamanı gelince, doğdu o güneş

Sinop’tan Anamur’a
Edirne’den Van’a
Sevgiler veren
Aydınlık bir türküsün sen

Bilgilerle akan

Baba sözüdür yabana atma
Kötü söz söylemesin dillerin evlat
Doğru yol varken yanlışa sapma
Herkese örnek olsun sözlerin evlat

Yoksulu gözetle arkaya atma

Yıllar oldu, göremedim köyüm Gidip görmek, gene nasip olmadı Çavdarını, buğdayını özledim Tırpan ile biçmek, nasip olmadı Şubat gelir, sürüleri doğurur Bakır helkelere, sütler sağılır Yayığında, topak topak yağ olur Gölgesinde, ayran içmek nasip olmadı Kara saçta, ıspanaklı böreği Duvarda asılı, paslı orağı Kalburu, gözeri, harman eleği Değirmene, seklem yıkmak nasip olmadı Düzeni bozulmuş, kara sabanı Çevreyi, doğayı, görsem yabanı Çobanın sırtında, keçe kabanı Zemheride, görmek nasip olmadı OSMAN KEZİBAN 13.03.1977 /MERSİN

Olmadı arkadaşım, çok erken gittin
Uzun ömrü kısaltıp, hemen tükettin
Erken gitmek için, acele ettin
Sensiz Durasuyu’nu, neyleyem şimdi

Sen gidince Hortu’nun, kalmadı tadı

Ölü müsün, diri misin adalet Arıyorlar, bulunmadın nerdesin? Yoksullara, zulmediyor zenginler Soruyorum, bilmiyorlar nerdesin? Herkes seni arıyor, nerde pazarın Alimin, uleman, yok mu yazarın Ölsen olurdu türben, mezarın Sorduklarım bilmiyor nerdesin? Batılılar durmadan silah satıyor Zalimler vuruyor, kanlar akıyor Barut kokusu, geniz yakıyor Arayanlar, bulamıyor nerdesin? Kulağını ver, dinle figanı Gözlerini aç, izle cihanı Görürsün akan, al kızıl kanı Masumlar inliyor, yoksun nerdesin? Sana güveniyor bütün insanlık Eğer şaşar, yanılırsan bir anlık Dünya o zaman, tümden karanlık Geç kalma adalet, yetiş nerdesin? OSMAN KEZİBAN 19.10.1986 / MERSİN