Osman Hoca'nın Anısına Şiiri - Nazmi Öner

OSMAN HOCA

Şiirim, öğretmen Osman Hatipoğlu anısına
Ah, heyhat! En aydınlık, en ışıklı penceremiz
Ebediyen kapandı bugün suratımıza
Uğurlar ola Osman Hocam, toprağın bol ola

Kifayet etmez dilim, düşüncelerim onu anlatmaya
Her daim açık bir yürekti o dostluğa
Yoğururdu sevgiyle, beynindeki o ışıklı havuzda
Dinle bilimi, yaşamla felsefeyi ustaca.

Adın, inancın belli, adın dini bütün Hatipoğlu
Yolun hedefin belli, yolun çağdaş Atatürk yolu
Ne oldu sana ah, dostluğun dağı, ne oldu
O ulu ağaç, iki günde nasıl sararıp soldu?

Hastalığın bir Perşembe öğlesi, sanki bir şaka
Toprağa verdik iki gün sonra, Acıpayam Akşar’da
Uğurlar ola Osman Hocam, rahmetin bol ola.
Yüzün ak, alnın açık olsun Tanrının katında

Öğretmenim, arkadaşım, meslektaşım Osman Hoca
Kulak ver şimdi, son kez dostlarına
Bak işte geldik, en tatlı anılarımızla
Bak işte dostların mezarının başında

Hayır dualarımız sinerken toprağına
Uğurlamaya geldik seni son yolculuğuna
Dostlarının duygularını dile getirmek kısmetmiş bana
Helal et hakkını, hakkımız helal olsun sana.

18 Kasım 2006 Saat 11.00 Akdeniz tıp Morgu.
“Amsterdam Şiir Gibi Şehir” den