N o. 2
Yaban elleri de sen mesken mi tuttun
Başka yar mi sevipde beni unuttun
Gelir diyerekmi boşa kendim avuttum
Bir kaç satır mektup bile yamadın hala
Acı vereceksen yarim gelme yanıma
Sevmezsen sevgilim olma sen benim
Yaşlısın dersen sen güzel git akranına
Aklımı başımdan yar alma sen benim
Her sevişte ben bir de tokat yemişim
Senin için yar erciyese çıkarım
Yükseklerden yollarına bakarım
Aşıgım der güzel hatırını yıkarım
İstersen çağırma güzel gelmeyim
Gönlümü yaktın ya alev aldırma
Ne üzümü güldüdün ne verdin yari
Her şeyin yalanmış Gelmem gayrı
Hiç mutlu olmadım ben sana geleli
Bundan sonra gelmem çagırma gurbet
Herkesi güldürdün sen beni aşlattın
Kapından geçerken çekme başını
Yüzüne bakınca da yar yıkma kaşını
Yazık, akıtma sen gözümün yaşımı
Sende benim gibi yanarsın güzel
Nazlanma sevgilim aşkına düştüm
Tutamadım ben bir güzel elinden
Ahım vahım eksik olmaz dilimden
Koklamadım hiçbir bahçe gülünden
Herkes paylaşmış nasip kalmamış bana
Alıştım burada ben sopaya kötege
Kime dost dedimse kaçıp gittiler
Ağlattı hayinler beni hep incittiler
Tekmeleyip de gönüllerinden attılar
Sen onlardan olma güzel melegim
Niyetim hayatına karışmsak degil
Hayırım olmaz benim kendi kendime
Gurbet bana sıla oldu haberin olsun
Bekleme git sen güzel kendi dengine
Gelemem sılaya yarim haberin olsun
Benim ömrüm yar gurbet elde geçer
Her akşam her günüm de
Gecemde hem gündüzümde
Ellerim yarim gözlerim de
Ağlarım yarim haberin varmı
Kalbim yanar içimde
Ben ölürsem hayaller hep boş olur
Sen gelmezsen arzular hep düş olur
Gül pembem bilmem kime eş olur
Yıkma hayallerimi gel gül pembe
Ömrümün yarısında biraz güldürdün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!