Maraş tokat sonra tekir dağlıyım
Çırpınır kurtulamam sanki bağlıyım
Öksüz gillerden garibin oğluyum
Bir garip çobanım abam nerdedir
Yarım asır odluda kurmadım mekan
Açtım ki gözlerimi sokaklardayım
Bilmedim kendimi ben kimim neyim
Sığınacak bir yer nede vardır evim
Herkes diyor bizlere sokak çocuğu
Anam yotur babayı hiç bilmedim
Bir dost arıyorum yoktur bulunmaz
Dost bulunan yerler nerde bilinmez
Bu dünyada dostsuz yalnız gülünmez
Elli yoldır ben bir dostu bulmadım
Kime dost dedimse sırttan vurdular
Kaderim düşürdü yalınız kaldım
Dostum varmı yokmu yeni anladım
Dostlar beni hiç unutmaz sandım
Hastalandım hiç gelmez dostlarım
İyi günlerimde benim dostum çoğudu
Kusura bakmasın gelemem demişsin
Benide çok sevdigini sen söylemşsin
Vefasızı sevmişsin de çok ağlamışsın
Hani seni ben de teselli edecektim ya
Sözlerimi ben koymuştum sıraya
İster anlatın isterse hiç konuşmayın
İster yanımda olun isterse buluşmayın
İsterse bu gariple de siz hiç tanışmayın
Ben sizin gözünüz deki ilhama hasretim
Anlıyorum kaderin kaderime benziyor
Yaş kırk atı oldu hala eski handayım
Sağlam bir şeyim yok çürük daldayım
Tekirdağ ilinde şimdi Çerkezköy deyim
Gurbetten gurbete göçen öksüz garibim
Önce tek gezerdim şimdi ise beş oldum
Üçgünlük dünyada nedir derdimiz
Bir birimizi dövüp öldürmeyelim
Cennet değilmiki bizim yurdumuz
Dövüşüp düşmaları güldürmeyelim
Hepimiz insanız rengimiz ayrı ayrı
İşte benim halim her gün böyledir
Gönlüm bana gamlı dertli söyletir
Kimse demez derdinin adı nedir
Söyleyim her türlüsü bulunur bende
Hasretlik ihanetler de aşk acısı var
Yeter çekdiklerim gayrı öleyim
Gidip öbür yerde daim kalayım
Boş boşuna burada neden durayım
Yaşayacak bir sebep kalmadı bana
Ne anladım ki elli beş yıl geçtide
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!