Osman'dan Osman'a Şiiri - Osman Aktaş

Osman diye anlattığın benmişim
Toplum için elbet öne çıkan ben
Hak uğruna hak yoluna yanmışım
Yalanları ağızlara tıkan ben

Okkalı tükürdüm şerefsizlere
Çakal zarar veremez ki bizlere
Sözümüzü bağlayalım sazlara
Filistin'e mahzun mahzun bakan ben

Denge kurmak için kendim erittim
Düşüncemi diyar diyar yürüttüm
Tüm eşyayı sokaklarda arıttım
Şimşek gibi bulutlardan çakan ben

Sırta binenleri ahtim düşürmek
Mazlumların sabrını da taşırmak
Çilelerde nefsimizi pişirmek
Tabuları tahtlarıyla yıkan ben

Karga bizim gözümüzü oyamaz
Bu kahpeler hak sözünü duyamaz
Yalanlar ne renkse doğru boyamaz
Nehir gibi hakka doğru akan ben

Ne kafa boş ne de dünya boş bize
Her türlü insanlık yine hoş bize
Biz hakkız hak deriz sen de koş bize
Bu dünyaya farklı farklı bakan ben

Oyun diye yaşayanlar aldanır
İnkarı yok bunun gerçeği tanır
Her varlık mutlaka hakka dayanır
Hak kelamın muska diye takan ben

Tesellimiz yetimlerin gülüşü
Hayal midir mehdilerin gelişi
Fitnelerin insanları bölüşü
Yetmiş üçten iki yüzü çıkan ben

Türkü bitti kış topladım temmuzda
Mucize Allah'tan keramet bizde
Hormonla beslendik derman yok dizde
İnsan için kendi kendin yakan ben

Osman diye seslen hemen duyarım
Sahtekâr yüzünden bozuk ayarım
Tohumum toprağa sırtım dayarım
Filistin'de kan görmekten bıkan ben

Sen Mansur meramım aldın mı bilmem
Ağustosta çölde kaldın mı bilmem
Serabı gölgeye saldın mı bilmem
Bu düzene yumruğunu sıkan ben

Fizâhî Osman'dan yana konuştu
Bir gölgeyle bir güneşle tanıştı
Çok bilsede bir bilmeze danıştı
Hak yolunda kendi nefsin yakan ben

10 Ocak 09
Nilüfer