Say ki gözlerinin arasından bir feryat yükselecek
Unutulacaksın gün gelecek
Elveda bile denmeyecek
Kollarını açacaksın boş kalmış
Bakacaksın semada bir kuş kanatlanmış
Ağlayacaksın
Ne farkı olacak geride kalan yıldan
sadece bir rakam
ve hatta katlanacak kainattaki katliam
geçen yıl değil geçen ömrümüz...
uzak değildir kapının ardındadır ölümümüz
Gün ışığı görmeyen bakışlarla seviyorum seni
Hani gecenin en alacakaranlığında
Yıldızsız bir umut yolculuğunun tam ortasında
Hani kapalı çarşı alışverişlerinden sonraki ferahlık gibi
Doğumsuz günlerinin hatırına iyi ki doğuşlar kutlanırdı
Bıraktığın namlunun ucundayım hala
Gel de bitir yarım kalan işini
Dün geceydi düş gibi bir şeydi ellerim titredi
Gözyaşlarında durdum birkaç saniye
Düştüm yanaklarına ardından dudaklarına
Terk ediliyordu gece siyah öksüz kalıyordu
Bir sevda olup düştü gönlüme zencefil
Unutulmuş kar alnımın çizgilerinde, geleceğim parlak
Ve kar yağıyor memleketime bütün karalara inat
Bense sonbahara düşüyorum ufaktan ayrılık mevsimi kıvamında
Senin varlığın gibi gülüyor güneş, burası Edirne uzaksın bana kilometrelerce
Karanlık bugün ay ışığı
Bulut yok gökte bu hal niye
Umutsuzluğu beş geçe
Susuyorum sesim sığmaz içime
Hiç kimse sen olamadı
Korkusuzca dönüyorum dünüme
Doğur beni yeni baştan ve büyüt kendi ellerinle
Öp alnımdan değişsin alın yazım varsa kaderim
Kır ellerimi parçala yok et seni kaybettikleri için
Siz kimsiniz acaba, ben kimim bu üç kağıdın ortasında
Ben herkese şairken sana baştan başa şiirim sevdiğim
İçmeliyim sabaha kadar bütün gözlerini
Gülüşünde demlenmeliyim mezem olmalı geçmiş
Yarın güzel olacakmış, istemiyorum sen yoksan içinde
Ben bütün güzellikleri seninle geçenlerde yaşadım
Güzellik dersen ben onları anlarım eğer güzellik sunacaksanız
Geçmişi geri verin bana…yok veremiyorsanız sesinizi kısın…
Yağmur yağarsa geliyorsun aklıma
Gülen bir nokta arıyorum gökyüzünde
Hoş geliyorsun yağmurla birlikte
Ve ben sulamıyorum çiçekleri senden sonra
Hoş geldin diyorum duymuyor musun?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!