Uyan!
Aklımda kaybetmeye yüz tutmuş aşklar
Yoluma taş koymuş hasımlar serde aşk var
Başta akıl ne gezer ayaklar altında
Eski yaralar esti yine dokunma yarama
Susuyorsam
Bil ki sebebi var
Gülerken sebepsiz olmadığı gibi
Korkaksam sevgilerde
Yanlış adımlarda kör olduğumdan
Katiline muzdarip bir yarayım
Sadece sadeleştirilmiş aşklar ararım
Kötülükle anılmış olması adımızın
O da sevdamızdan, yangınımızdan
Sefil acıların sevicisi olduk
Bizim mahalle kızanlarının bile dilindeydik
Keşan büyük değildi o kadar seni tanımadan önce
Tanıdıktan sonra da hiç büyümedi
Lakin sen gittikten sonra Keşan metropol oldu başımıza
Hastane caddesi tanır seni, düz lisenin otobüs durağı
Çamlı kent meskenindir zaten adım başına bir aşk düşürdük
Sen korkmak ne demek bilmezsin
Sırılsıklam akşamların başkalaşmış yalnızlığında
Gıpta edilir üşüyen yanlarıma sen anlamazsın
Sen yalnızlık ne demek bilmezsin yalnız kalmadın ki
Sen sevilmeyi en yüce yaşayansında sevmeyi bilmezsin
karanlık diyorsun aç gözlerini
güneş girsin pencerenden
karanlığın gözlerinden arala perdelerini
aç gözlerini aydınlık karanlığına yürüyor
görmüyor musun aynalar yansıtıyor seni sana
Cevap veriyor yalnızlığım suskunluğuna
Geçtim canımdan cananımdan, dağlar sıcak
Efkar hât safhada, mübarek soğuk savaş aramızda
Hüzünlerin isyan olur, kapanır tüm kapılar
Devrimci bir marş söylenir yârin gülüşlerinde
İnkâr etmiyorum sabıkalıyım
Sevdim işte bıkmadan usanmadan
Yine olsa yine severdim boylu boyunca
Gözlerine baktım utanmadan, itiraf ediyorum
Sevdalandım birkaç kez suçüstü
Yıldırımlar inerken beynimin senle ilgili yanlarına
Bir yandan inanmak istemem akıbet kokan süslü laflara
Yinede selam verilip alına bilinir kıvamda başlar bütün bitmeler
Gitmelerle büyür büyüdükçe kanayan yaralar kabuk bağlar
Bağlamanın telleri adın söyleşir
Bütün şiirler senle başlar senle bitmez işte öyle devam eder…
I
Zeminde problem vardı zaten
Ofansif oynamaya müsait değildi
Atağa kalkalım dedik, oooppp golü yedik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!