Sana söylenebilecek bir sözüm yok artık
Dudaklarımdan ismin dökülmez
Gözlerim aramaz artık gözlerini
Ve ben o yolda bir daha yürümem
Saymam artık sensiz günleri
Yazıp yazıp sildiğim çok şey var,
İsmin geçince yutkunamadığım,
Kırılma diye sustuğum,
İçime attığım ne çok şey var .
Bilmiyorsun !
Anlamıyorsun da beni.
Ya görmeliyim seni uzaktan
Yada her gece gelmelisin rüyama
Yoksa yazamıyorum
Yüzünü hatırlamakta zorlanıyorum
Siliniyorsun yavaş yavaş
Bu ne aceleci gidiş böyle
Her ayrılığın kendine ait izleri vardır,
Her bedende ayrı tutulur yası.
Kimilerinin ağzını bıçak açmaz,
Kimileri ise haykırır ağzı kanarcasına.
Çaresiz..
Ben ise mısralara döktüm seni,
Her defasında karşıma çıkardı seni
Bu şehrin kıymet bilmez sokakları
Her defasında gözüme soka soka
Getirip geçirdi yanımdan
Çevirip kafamı bakamadan
Koşarcasına kaçırıp götürdu hep
Çık gel bir gece vakti ansızın
Gün yerini bırakırken karanlığa
Sokak lambaları aydınlatırken yolları
Havanın soğuğuyla birlikte çık gel
Kimseler görmesin
Sarar sarmalarım ben seni
Sevdim
Çok sevdim
Bir insan böyle sevmemeli
Uğruna dökülen cümlelerde
İsminin geçtiği şarkılarda sevdim
Yürüdüğü yollarda sevdim
Seni öptüğüm ilk derebahçede,
Benliğimi de bırakmışım seninle.
Bir yanım viran olmuş,
Diğer yarım direnişte.
Sen ne güzel kadınsın be Leman,
Unuttum seni
Öyle arada bir geliyorsun aklıma
Benden aldığın günleri
Uykumdan çaldığın geceleri hatırlıyorum sadece
Kader deyip geçiştiriyorum
Çok fazla düşünmek istemiyorum
Ne zor seni anmak
Ne kadar da zor anlamak
Dudaklarımdan dökülse ismin
İçimde kopar fırtınalar
Ne kadar da acı verir
Gidişini telaffuzlamak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!