İçimde güneş doğana kadar,
İntihara meyilli hayallerim var benim.
Uykusuz geçen gecelerimle beraber,
Sabahı bekleyen kanlı gözlerim.
Kolay mı sanıyorsun sen,
Kimse kimsenin yokluğunda ölmüyor eyvallahta
Bende senin yokluğunda gülemiyorum
Ruhum beden de misafir gibi adeta
Resmen yaşamak için direniyorum
Gururumun engel olduğu kadar tutuyorum
Olmadı mı olmuyor bazen
Ne kadar zorlarsan zorla dönmüyor giden
Zorladıkça daha da çıkmaza giriyor
Herkes payına düşeni alıyor
Ona gitmek düşüyor
Sana ise arkasından baka kalmak
Pişman değilim
Dünyaya bir daha gelsem yine severim seni
Üstelik tüm acılarına rağmen
Zaten aşk acısıyla tatlısıyla güzel değil mi
Yine görsem yine severim seni
Hemde ilk günkü gibi
Artık dermanım kalmadı sana gelecek,
Bu aşk bigün elbet bitecek.
Dualarla istediğim seni,
Saz tellerindeki nameler bitirecek.
Gömeceğim senide gecenin karanlığına,
Sen ki en büyük tercümanısın hislerimin,
Vede en büyük katilisin duygularımın.
Ben ise celladıyım tüm uykularımın,
Sebebi sen, sonucu sen, bir türlü bitmeyen.
Ben en büyük kaybedeniyim bu oyunun,
Sorma bana eksiklerimi,
Sen derim tamamlayamazsın.
Bırak herşey gittiğin günde kalsın,
Dönsen de yok çaresi, sen bunu anlayamazsın.
Sorma bana, beni sevdin mi diye,
En deli çağımda düştüm ya aşkın kızılına,
Söylesene sevgili acılarda dahil mi bu sevdaya.
Yoksa ömrümüzden mi ödüyoruz,
Yada hayallerimizden mi gidiyor uğruna.
Ne yapmam gerekiyor bizi beraber görmemiz için,
Ne yapmam gerekiyor bizi yan yana gömmeleri için.
Yaz bahar ayını severdi o en çok,
Papatyaların açtığı etrafın yeşile boyandığı.
Kuşların uçuştuğu gece yıldızlarını severdi,
Ben ise o güldükçe yanağındaki gamzeleri.
O sessizce izlemeyi severdi mas mavi denizleri,
İnsan ulaşamadığı herşeyin esiri olurmuş ya
Belkide bende bu yüzden düşkünüm sana
Faili meçhul bir aşkın sokağında
Kala kalmışım bir başıma
Sanki çıkıp gelsen bitecek herşey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!