Osman Alpsoy <==> Müçtehit Kalem Muhabbeti.

Osman Alpsoy Müçtehit Kalem Muhabbeti

NERDE EMMİ? ER KALMADI

Osman Alpsoy
Milletçe yedik kafayı
Akıl var mı serde emmi
Feministler aldı payı
Erkeklik yok erde emmi

Müçtehit
‌Sorma yeğen sorma sakın,
‌Bakırköyde yer kalmadı.
‌Feministler şerre yakın,
‌İçlerinde zer kalmadı.

Osman Alpsoy
Ne zevk kaldı ne de neşe
Kimi odun kimi meşe
Aldık üçe sattık beşe
Ahlak vicdan nerde emmi

‌Müçtehit
‌Burun hızma, kulak küpe,
‌Serseriler bindi cipe,
‌Ahlak vicdan döndü çöpe,
‌Akli baliğ pir kalmadı

Osman Alpsoy
Çıktı fenomen ürünü
Berberler çekti fönünü
Kesti cerrahlar önünü
Hepsi ayrı türde emmi

‌Müçtehit
‌Saçı uzun, bıyık burma,
‌Olanlar yaptırdı perma,
‌Eteğe dönüştü forma,
‌İçlerinde sör kalmadı.

Osman Alpsoy
Ey Allah'ım bizi kayır
Yanar sine cayır cayır
El içinde sorduk hayır
Akıl fikir şerde emmi

‌Müçtehit
‌Puştla doldu tepe bayır,
‌Ayıra bilirsen ayır,
‌Kimi şer der kimi hayır,
‌Güvenecek tür kalmadı.

Osman Alpsoy
Ağyar olan çaldı kara
Gör nicesi düştü dara
Her yanından aldı yara
Yiğit kaldı yerde emmi

‌Müçtehit
‌Yüreği kel, gözü şaşı,
‌Halay kurup çekti başı,
‌Yosun sardı dağı taşı,
‌Yiğitlere fer kalmadı.

Osman Alpsoy
Düşünsek dimağ aşınır
Akıl buradan taşınır
Kim kazanır kim düşünür
Helâl kazanç terde emmi

‌Müçtehit
‌Haram girdi keselere,
‌Bir hal oldu köselere,
‌Çor doldurdu kaselere,
‌Alınlarda ter kalmadı.

Osman Alpsoy
Sana sözüm işte buydu
Kimi kör şeytana uydu
Er meydanı utanç duydu
Namert vurdu merde emmi

‌Müçtehit
‌Lezzeti değişti suyun,
‌Duyun ey ahali duyun,
‌Kullar eğdi zulme boyun
‌Meydanlarda er kalmadı.

Osman Alpsoy
Kış gününde şimşek çakar
Osman bundan bir pay çıkar
Bir fırtına sahne yıkar
Belki bu son perde emmi.

‌Müçtehit
‌Vicdana yıldırım düştü,
‌Hiyanet kapladı rüşt'ü
‌Müçtehit elem bölüştü,
‌Masum canda gür kalmadı