Ve küçüktü Osman da ablası kadar
Ve fakirdi, ve sessizdi babası
Ama güleç yüzlüydü Osman kadar...
Hele o gün bir yevmiyeyi kaptıysa
Deymeyin keyfine güller açardı yüzünde
İki ekmek fazla olurdu akşam yemeğinde
Zeytinle, peynir de, çoğalırdı umutlar hem de...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman