Osman Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

Ve küçüktü Osman da ablası kadar
Ve fakirdi, ve sessizdi babası
Ama güleç yüzlüydü Osman kadar...
Hele o gün bir yevmiyeyi kaptıysa
Deymeyin keyfine güller açardı yüzünde
İki ekmek fazla olurdu akşam yemeğinde
Zeytinle, peynir de, çoğalırdı umutlar hem de...
Vali olacak benim oğlum derdi başka bir şey demezdi...
Bazen doyuverirdi doymasa da çokları gibi
Çocuklar iki lokma fazla yesin diye...
Cigarasından derin bir nefes çekip
Öksürüğe vururdu bakamazdı ya gözlerine...
Çoğu işsizdi, kadersizdi belki ama hiç küfretmedi
Güleç yüzlüydü, iyi kalpliydi çünkü Osman kadar
Vali olacak benim oğlum der başka bir şey demezdi...

Ayrı gitmeye yetmemiş baba yüreği ekmek peşine gurbete
Taşındı dediler bir gün Osmanlar İzmit’e
Sonrasını bilmiyorum ben de...

Dün gece rüyamda gördüm Osman’ı, büyümüş koca adam olmuştu, güldü bana düşümde...