Oryantalist duyguların rengi Krmızı
Az pişmiş Bonfile renginde yansıyordu sularda geçmiş
Dev gibi kocaman bir ağın içinde soluyan kaçan büyük balıktı şüphesiz
Dağları sırtında taşıyan denizler kendi Girdaplarında
Kallavi bir koyu Lacivertten başını çıkaran deniz kızı Eftelya
Kerat cetveli ezberler bir pozisyonda durmadan su yutuyor gluk glukk
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Unutmamak,unutamamak her keze nasip olmıyan bir duygu.Ancak hassas gönüllerin işi.Zeten başa gelen sıkıntılarda bu yüzden değil mi.
Tebriklerimle Nimet hanım,çok güzel bir şiir okudum değerli sayfanızda.
selam ve muhabbetlerimle
Bu güzel ötesi şiiri ilk kez okudum ve çok duygulandım.Nasıl unutulur nasıl?
Ben beceremedim, unutmak nasıl bir şey acep?
Bence yazmak istediğiniz hayalinizdeki şiir bu olmalı sevgili Yüksel hanım.
O kadar beğendim yani, kendimi buldum şiirde.
TEBRİKLER SEVGİLİ APEL
'Kıdemli bekleyenlerden' biri olmalı, şiirimizim kahramanı... Geçmişteki keskin kokularını hala sürüp kulak ardına, o bayır aşağı salıverdiği alımlılığı geçmesin diyedir, zamanın dişlilerini 'şıp şıp' yağlaması...
'Hayat, içimizdeki bebeği avutmakla geçen zamandır', diyesi geliyor insanın.. Şiiri okuyunca bana öyle geldi Nimet Hanım...
Çok güzeldi... Kutlarım sizi ve şiirinizi..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta