Kirazın dalından kelebek bu gün,
Uçarken kanadı kırılıp düştü.
Esefle yanına vardım ki üzgün.
Korkudan uzandı…kırgın, büzüştü.
Az sonra bir serçe süzülüp daldı,
Kanadı kırılmış canlıyı aldı,
Bu aleme göre her şey doğaldı,
O da yavrusuyla bunu bölüştü.
Örümcek ağını kurmuş köşeye,
Bekliyor bir sinek gelecek diye,
Derken Tanrısın dan geldi hediye,
O da yavrusuyla yiyip gülüştü.
Hele bir yılanla farenin dansı,
Görünce insanın dönüyor tersi,
Kedinin onlara var ki hevesi,
Tamamı başına gelip üşüştü.
İşte kainatın nizamı başka,
Kimi cana meyil kimisi aşka,
Hasan’ın gözleri takılmış ufka,
Ufukta hallerden haller görüştü.
H. Arpacı, Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 1.6.2024 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da canlı ağaçlara sarılıp, onların özsularını emerek, kuruyup ölmelerine vesile olan sarmaşık demektir.
Hayırlı çalışmalar ve makul terciler olsun inşaallah.
TÜM YORUMLAR (1)