Varlığın yavaş yavaş soluyor,
Ve suya düşüyor,
Ona bakıyorsun,
Zaman duruyor.
O da bakıyor..
Bir örümcek geliyor,
Ve zamanı yapışkan tükürüğü ile örüyor,
Hatıralardan bir ağ örüyor,
Avlamıyorsun ve seni terk ediyor,
Bir örümcek ki boyu,
Bir örümcek kadar.
Gökyüzü bir kararıyor bir açıyor,
Nefesini tutuyor ağaç,
Özsuyunu kurutmak için,
Kayıt Tarihi : 6.8.2017 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!