ÖRÜMCEK
zehrini kanımdan emen tarantuladır
sevgilim. yaşayanlar bilir arafı
dağa oyulmuş sabır taşıyım ben
ışığı kovolayan fırdöndü çemberi
acelesi yok gölü bulandıran damlanın
dönüp bakamam, ayaklarıma değil
ömrüme tuzak: o kalbimin oynak şehri
uyusun kollarımda ninnilerle uğurladığım
ölü. zamanla tanıyacak beni
çölü başka nasıl geçerdim kılavuzsuz
karanlık bakışımın acemi yıldızı
bilmiyor sınırı, nereye kadar ateşle dans
hesap hatasıdır aşk, ölümse bir tenefüs
ağını zihnime germiş örümceğe
ne önemi var şehla bakıyorsa gözlerin
canıma. gövdeme dolanan sarmaşık
sıkı sar saçların boynuma ölçü
düş yoksunuyum, beyazlığın içinde
akan toza dönüştü yürüdüğüm ırmak
unuttum demeyi, nasıldı dilinizde eyvahhh
bana kendimden başka mezar sormayın
Selami Karabulut
Kayıt Tarihi : 28.5.2020 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Karabulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/28/orumcek-31.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)