Tercihen değil, mecburen örülen duvarlar,
Ne bir kapı bırakır ne de bir pencere.
Zamanla alışır insan daralan dünyaya,
Ama hiçbir zaman sevmez bu çemberi.
Kendi ellerimle koymadım bu taşları,
Ama yıkmaya da gücüm yetmedi.
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta