Örtünmekten Sıkılma Şiiri - Abdullah Tor ...

Örtünmekten sıkılma, değil kızım o bir ar!
O ki; emr-i Kur’an’dır, et uymakla iftihar!
Emr-i Hakka itaat; bir şereftir mü’mine!
Taşı onu sırtında, Etsin arzda iştihar!

Hayvan bile şeyini, örter iken kuyrukla;
Neden olsun sorunun, senin dini buyrukla?
Farz dururken uyulmaz, batılının tarzına!
Bil onların gayesi; yapmak seni bir kukla!

O, ne adet ne bir örf, ne de kadim anane!
O, Allah’ın emridir! Ananeden sana ne?
Varsa kalpte imanı, mecbur kişi yapmaya!
Yoksa dinle bir bağı, örtünenden ona ne?

Örtün senin zırhındır, sıkı sarın sen ona!
Sakın ola bu işte, kalmayasın en sona!
Şayet çıkıp bir densiz, laf atarsa arkandan;
Ciddi ve de vakurca; söyle bunu sen ona!

Utanacak ne var ki; kulluğunu ifadan?
O, bir moda değil ki; hop atasın kafadan!
Vefarlık layıkken; tebrik ve de tebcile;
Kimler olur rahatsız, şu sendeki vefadan?

Çatlayanlar çatlasın, patlayanlar patlasın!
Alma kaale tekini, belli senin mahlasın!
Kızan ve de kuduran, varsa şayet çevrende;
Söyle o tür zatlara; onlar devir atlasın!

Abdullah Toroslu
03.03.2013-İzmir