Örtüldü Gerçek Şiiri - Halil Türkoğlu

Her gün ovaladıgın aynanın
Kırılsa camı, ne düşünürsün?
Kaldırmak için tozları üfürdüğün
Nefesin tükense,
Korkarım kalbimi sardığı tespih
"Hayatın geçiciliği"
Ne düşünürsün kopup bir anda ipliği
Parça parça elinden yere düşse?

Bitti fikir, etti siyaset
Zulmetmek nafile
Elinden kayanlara üzülmek
Mağduriyetinde bir mağlubiyet

Üzülmedim evvela ki
Gün oldu, gece oldu
Tam düşmedim, eğilir gibi oldu
Issız toprağa ektiğim, hasatında
Böyle hitap duymamıştım
Göğümde görmemiştim önce
Binbir yüzde gülümsemeler ki
Yavaşça cesedine dokundum,
İhtilaf etti, ihtimal dedim
Kırağı çalmış gülüşlerindeki çiğ'i
En yeşilinde gördüm.
Soğuğu netti, acıyı inkar etmiyorum,
Yanlız onların acısı inkardı, ihtilaldi.

Biliyorum ki sıcak günlerde daha da yanar
Soğuk gecelerde daha da üşürdü
Çünkü o aynada bakan ve seven oldu
Bu kadar ruj ve pudrada ağlaması
İhtişamlı dururdu
Ve böylece gerçeğin üzerini örttü.